Τοπίο και το «άλλοθι» της τοπικής κοινωνίας

Περιβάλλον, νεολιθικοί οικισμοί, βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία, παραδοσιακοί οικισμοί και κτίσματα, παλιοί νερόμυλοι και τόσα άλλα, χάνονται ή καταστρέφονται μέσα στην εγκατάλειψη και την αδιαφορία.
• Οικιστική αναρχία.
• Κακογουστιά.
• Περιβαλλοντικές και αισθητικές αλλοιώσεις.
• Έλλειψη σχεδιασμού.
• Έλλειψη χωροθέτησης.
Εάν συνεχίσουμε έτσι, το μόνο σίγουρο είναι η καταστροφή. Θα γίνουμε ξένοι και «ξεκάρφωτοι» μέσα στον ίδιο μας τον τόπο. Υποθηκεύουμε το μέλλον των επόμενων γενιών και παραδίδουμε το αμόλυντο εκπληκτικό τοπίο που παραλάβαμε στους επόμενους, με τόσα προβλήματα, τα οποία δυστυχώς είναι και «μη αναστρέψιμα».
Πού βρίσκεται το λάθος μας;
Πώς παίρνει αποφάσεις η τοπική κοινωνία;

Πόσο εύκολα μετατοπίζονται οι ευθύνες του καθενός;.
Μήπως έφτασε η ώρα να αναλάβει ο καθένας από εμάς τις ευθύνες του;
Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι. Αλλωστε η τοπική εξουσία και η τοπική αυτοδιοίκηση είναι εικόνα της κοινωνίας μας. Ειδικά η Τ.Α. είναι η πιο άμεση και κοντινή μας «εικόνα», είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Και τώρα τι γίνεται;
Ασχολούμαστε όλοι με τις κοινές υποθέσεις;
Μιλάμε για το μέλλον;
Δίνουμε όραμα και προοπτική; Εγκαταλείπουμε τις κακές συνήθειες και την πολιτικάντικη λογική;
Οι δημοτικές εκλογές που έρχονται είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστεί ο καθένας μας όλα αυτά και να ψηφίσει κατά συνείδηση και όχι με βάση το στενό μικροπολιτικό του συμφέρων το οποίο άλλωστε είναι ανούσιο και δεν οδηγεί πουθενά.
Ας αναλογιστούμε όλοι την ευθύνη μας στις γενιές που έρχονται κι ας πράξουμε αυτό που θεωρούμε σωστό και μόνο αυτό.

Γιάννης Μυτάκης