ΑΜΠΑΡΖΑ

Παιδικό παιχνίδι, που παίζεται από δύο αντίπαλες ομάδες, που κυνηγούν η μία την άλλη. Η κάθε ομάδα έχει το δικό της χώρο (την αμπάρτζα της), που είναι ο ένας στο ακριβώς απέναντι σημείο από τον άλλον. Δικαίωμα να κυνηγήσει έχει το παιδί που έχει ξεκινήσει αργότερα από την «αμπάρτζα» του. Αυτός που ενώ κυνηγιέται από ένα παιδί της αντίπαλης ομάδας, καταφέρει και φτάσει στο χώρο του, αυτομάτως αποκτά το δικαίωμα να γίνει αυτός ο διώκτης. Γι αυτό και η φράση «παίρνω αμπάρτζα κι έρχομαι», που σημαίνει πως έχει το πάνω χέρι, γιατί έχει το δικαίωμα να κυνηγήσει αυτός τον αντίπαλο και κατ΄ επέκταση αυτός που έχει τα στοιχεία εκείνα, που του δίνουν την αίσθηση της υπεροχής.
Όταν κάποιο παιδί «έπιανε» ένα άλλο παιδί της αντίπαλης ομάδας το φυλάγανε στη δικιά τους μεριά σαν «αιχμάλωτο», καθώς και όσα παιδιά συλλαμβάνονταν. Αν όμως κάποιος από την άλλη ομάδα κατάφερνε να φτάσει στο μέρος που φύλαγαν τους ¨αιχμαλώτους¨ και τους άγγιζαν αυτοί ελευθερωνόντουσαν και συνέχιζαν το παιχνίδι.
Ήταν ένα παιχνίδι που απαιτούσε αντίληψη, συνεργασία, συντονισμό και «στρατηγική σκέψη».

Γιάννης Γιαννούκος