Δεκαπενταύγουστος: Η γιορτή της Παναγίας των ανθρώπων

Πάντα την αγαπάμε την Παναγία ως την πιο κοντινή αγία στα ανθρώπινα δεσμά. Την επικαλούμαστε σε εκδηλώσεις χαράς και λύπης, ως μάρτυρα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Τη θεωρούμε κοντά μας, γιατί η αγιοσύνη της δεν προήλθε από έκδηλα ψυχικά χαρίσματα ή θεϊκές επεμβάσεις, αλλά από το μεγαλείο της ως κοινή μητέρα. Η Παναγία υπέφερε όχι ως θεάνθρωπος ή πεφωτισμένη αγία, αλλά ως θνητή και ως μάνα. Είναι εκείνη που δέχτηκε ταπεινά την εύνοια του Θεού και γέννησε τον Λυτρωτή, που για εκείνη δεν ήταν άλλος από το αγαπημένο της παιδί. Ως απλή γυναίκα κλήθηκε να δει τη σταύρωση του ίδιου του γιου της. Σκούπισε τα αίματά του, σπάραξε και υπέστη το μαρτύριο να τον κρατήσει νεκρό στα χέρια της. Εξ' ου κι έγινε αντιπρόσωπος του ανθρώπινου πόνου και

κοσμικό σύμβολο μητρότητας. Την επικαλούμαστε για βοήθεια κι εκπνέουμε το όνομά της ως παρηγοριά στις έγνοιες μας. Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, οι γυναίκες που έχαναν το παιδί τους και θρηνούσαν, νουθετούνταν και παρηγορούνταν από τις γειτόνισσες με τα λόγια: «μην κλαις και κλαίει η Παναγιάγια το γιο της».

Από τα πολλά ονόματα που δόθηκαν στην Παναγία και τις μονές που αφιερώθηκαν σ' εκείνη, η Παναγία η Χιλιαδού κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Διρφύων. Είναι ένα όνομα που εκτός από την Θεοτόκο χαρακτηρίζει κι εμάς. Είναι μέρος της ιστορίας μας, της παράδοσής μας, της ταυτότητάς μας. Το σταυρεπίστεγο εκκλησάκι που χρονολογείται στον 12ο αιώνα, χτισμένο από την ίδια την αυτοκράτειρα Θεοδώρα -όπως το έχει η παράδοση- χαρακτηρίζει πλήρως την αγία στην οποία είναι αφιερωμένο. Μικρό και ταπεινό απ'έξω, που όμως έχει να επιδείξει εντυπωσιακές τοιχογραφίες, το ξυλόγλυπτο τέμπλο και την ανάγλυφη πέτρινη εικόνα της Παναγίας.

Η γιορτή του δεκαπενταύγουστου θεωρείται από τις σημαντικότερες του εορτολογίου, κι εξ' ου και γίνονται πανηγύρια σε όλη την Ελλάδα. Προσκυνητές, παραθεριστές και πανηγυριώτες θα κατακλύσουν και το εκκλησάκι της Χιλιαδούς, για να αποδώσουν τιμές στην Παναγία, στο επικείμενο πανηγύρι του δεκαπενταύγουστου. Να ζήσουμε, λοιπόν, να χαιρόμαστε την Παναγία μας.

Γ.Καρδιόλακα 

Δ.Ν.