«Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος στον Άγιο Αθανάσιο»

«Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος στον Άγιο Αθανάσιο»

   Λίγα μέτρα από τις βρύσες στον «καστανιά», είναι το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

   Το εξωκλήσι, έχει κτιστεί1 το 1811 και πριν από 15 περίπου χρόνια, ανακαινίστηκε. Στο προαύλιο, υπήρχε από παλιά βρύση, που δρόσιζε και ζωογονούσε τους ιστούς και τους περαστικούς, που από φέτος άρχισε να καλλωπίζεται και οι εργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη.

   Το εσωτερικό του, είναι ένα μικρό, ζεστό και ασφαλές καταφύγιο της ψυχής και της ευαισθησίας του ανθρώπου που βάλλεται ανηλεώς και κινδυνεύει από τα σκληρά δόντια της κάθε λογής «σκύλας και χάρυβδης», από τις σαγηνευτικές –πλην- ψεύτικες μελωδίες των σειρήνων και τις επίπλαστες ομορφιές, που αρρωστημένοι άνθρωποι έχουν αναγάγει σε εμπόριο τις φαντασιώσεις τους και εμείς τις έχουμε υιοθετήσει σαν φιλοσοφική θέση και – άρα- στάση ζωής.

   Μέσα στο μικρό αυτό εκκλησάκι, η ψυχή αναπαύεται απαλλαγμένη από τις προκατασκευασμένες έννοιες και τα αυτιά ησυχάζουν από τους ρυπαρούς «βόμβους» που προκαλούν τα ολούθε παζάρια των «φαταουλιστών» και «αρπακολιστών». Αλλά και έξω, στην αυλή της εκκλησούλας, που του ανέμου το φύσημα περνάει μέσα από τα τεράστια κλωνάρια των πλατάνων, το σείσιμο των αναδενδράδων, τελούν ένα «θρήνο» γι’ αυτούς που δεν αξιώθηκαν να ζήσουν παρόμοιες στιγμές.

   Στις 6 Αυγούστου ο Ναΐσκος εορτάζει. Την παραμονή γίνεται λαμπρός εσπερινός με αρτοκλασίες και περιφορά και ανήμερα η θεία Λειτουργία στην οποία έχει καθιερωθεί να ετοιμάζεται και να μοιράζεται στους προσκυνητές φαγητό (γιόρτασμα).

   Κι όλ’ αυτά, κάτω απ’ τα άγρυπνα μάτια του Παπα-Δημήτρη Ντόλα και της δραστήριας εκκλησιαστικής επιτροπής.

1.Ίσως αυτή τη χρονολογία ανακαινήστηκε.