ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΡΦΗΣ

(του Δημήτρη Μπαρσάκη)

Το όνομα Δίρφυς έχει προελληνική προέ-
λευση και η ετυμολογία του είναι άγνωστη,

ενώ το όνομα Δίρφη, αποτελεί απλή μεταλ-
λαγή του τριτόκλιτου Δίρφυς (γεν. Δίρφυος)

σε πρωτόκλιτο. Εκ παραφθοράς δε του Δίρ-
φυς/Δίρφη, προέκυψε το όνομα Δέλφη, το ο-
ποίο βεβαίως δεν έχει ετυμολογική συγγένει-
α με τα δελφύς (=μήτρα) και δελφίς (=δελφί-
νι) ούτε επίσης με το προσωπωνύμιο και ε-
θνικό Δελφός (θηλ. Δελφίς), το προσωπωνύ-
μιο Δέλφις και το τοπωνύμιο Δελφοί.


Εν τούτοις, επιθυμώντας ορισμένοι να συν-
δέσουν ετυμολογικά τη Δέλφη με τους Δελ-
φούς, προωθούν και τείνουν να επιβάλουν

την άποψη ότι το ονόμα Δέλφη, μη έχοντας
σχέση με το όνομα Δίρφη, δεν ονομάζει όλο
το όρος παρά μόνο την κορυφή του. Μερικοί

μάλιστα, αντικαθιστούν αυθαιρέτως το θηλυ-
κό Δέλφη με το ουδέτερο Δέλφι, η δε Μεγά-
λη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (1926-1934), α-
ναφέρει την κορυφή του όρους με το όνομα

Δέλφις, το οποίο ανήκει στο γιο του Καστά-
λιου και μυθικό ονοματοθέτη των Δελφών,


σύμφωνα με μία όχι τόσο γνωστή εκδοχή (βλ.
Ωρίων ο Θηβαίος, Ετυμολογικόν, Δ.46.24-25).
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ