Ένα γόνα χιόνι.

Το καφενείο του Σίδερη στη Στενή, ήταν ένα μικρό καφενείο με πάγκους αριστερά και απέναντι μπαίνοντας, χωρώντας οκτώ με εννιά τραπέζια και τις ανάλογες καρέκλες.

Οι λιγοστοί πελάτες στην πλειοψηφία τους γερόντοι, έπιναν τον καφέ τους και συζητούσαν.

Στη μέση του μαγαζιού, η ξυλόσομπα έκαιγε ασταμάτητα γιατί το κρύο ήταν τσουχτερό και έξω είχε αρχίσει να χιονίζει.

Ήδη το χιόνι είχε αρχίσει να σκεπάζει τα πάντα. Το είχε «στρώσει».

Κάποια στιγμή ανοίγει η πόρτα, μπαίνει μέσα ο μπάρμπα Χρήστος και μαζί του όρμησε ο παγωμένος αέρας, μαζί με νιφάδες από χιόνι.

Ο μπάρμπα Χρήστος, τίναξε από πάνω του τα χιόνια και χτύπησε επανειλημμένα τα παπούτσια του στο πάτωμα, για να πέσουν όσα χιόνια είχαν κολλήσει επάνω.

Και ενώ κοίταζε δεξιά αριστερά για να αποφασίσει που θα καθίσει, πετάγετε ο μπάρμπα Θανάσης και του λέει.

Πόσου χιόν’ έχ όξου ρε Χρήστου;

Ένα γόνα, απαντάει ο Χρήστος. (ένα γόνα ήταν το ύψος από την επιφάνεια της γης μέχρι το γόνατο ενός ανθρώπου μέσου αναστήματος).

Ο μπάρμπα Θανάσης όμως, είχε τα κέφια του και θέλοντας να μεταδώσει μια χαρούμενη ατμόσφαιρα στην ομήγυρη και να ευθυμήσουν εξακολούθησε τις ερωτήσεις

Δεν μας είπες όμως, ποιανού γόνατο, του «Κουτουιά» ή του «Μπέτσα»;

-Ο Κουτουιάς (Δημήτριος Κορώνης), ήταν σχετικά κοντός. Ενώ ο Μπέτσας (Χαράλαμπος Ντούρμας), ήταν πανύψηλος.

Άρα, δικαιολογημένη η απορία του Μπάρμπα Θανάση.

Γιάννης Γιαννούκος