ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

Η πρώην κοινότητα του Αγ. Αθανασίου απέχει 30χλμ. από τη Χαλκίδα και σήμερα ανήκει στο Δήμο Διρφύων-Μεσσαπίων. Έχει 400 κατοίκους και παράγει δημητριακά, σιτηρά, κτηνοτροφικά και δασικά προϊόντα. Όμορφο γραφικό χωριό κτισμένο στους πρόποδες της Δίρφης μέσα σε πυκνά πευκοδάση, τρεχούμενα νερά και κάθε λογής βλάστηση. Το χωριό δημιουργήθηκε μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους από τους κατοίκους των Βαβούλων.
Ναωνυμικό τοπωνύμιο από τον ομώνυμο ναό ο οποίος παραδόξως δεν είναι το καθολικό του χωριού αλλά το κοιμητήριο. Καθολικό του χωριού είναι ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Ιστορικές τοποθεσίες
Διαολάκιζα: Σε υψόμετρο 700 μέτρων στα μισά της κυρίας κορυφής της Δίρφης, βρέθηκαν δύο χρυσά πρωτελλαδικά αγγεία. Φυλάσσονται στο μουσείο Μπενάκη. Το καμινευμένο μετάλλευμα που βρέθηκε στην περιοχή, μαρτυρά αρχαίο εργαστήριο μετάλλων.
Χαλκούσα: Δυτικά του Αγ. Αθανασίου και σε απόσταση 1500 μέτρων βρέθηκαν λίθινα τσαπιά, αξίνες, γυάλινα αντικείμενα, λίθινης εποχής.
Αξιοθέατα
Καστανιά: Πριν από τα πρώτα σπίτια του χωριού, καταπράσινη ρεματιά γεμάτη βρύσες με τρεχούμενα νερά.
Το φαράγγι της Αγάλης
Βρίσκεται χίλια μέτρα από το χωριό, προς την πλευρά της Δίρφης. Πανέμορφο φαράγγι που οδηγεί στη Δίρφη. Απόκρημνοι βράχοι με ποικίλους χρωματισμούς \εναλλάσσονται με καταπράσινες πλαγιές άγριας βλάστησης. Στο τέλος της διαδρομής συναντάμε τη σπηλιά Βο‘ι‘δοκλέφτρα, τόπο κατοικίας ανθρώπων της νεολιθικής εποχής.
Πανηγύρια
Στον Άγιο Αθανάσιο τα πανηγύρια ήταν τις 2 Μαΐου του Αγίου Αθανασίου στην μνήμη της κοιμήσεως του (από το 1950 και μετά γιορτάζεται τις 18-1) και του Αγίου Κωνσταντίνου τις 21 Μαΐου. Συνήθως στον Άγιο Αθανάσιο έπαιζε η ορχήστρα του Πάλιουρα.